عید غدیر خم و مدح امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
زبان شعر هرقدری که شیوا و وزین باشد فقط باید بگوید از عـلی تا دلـنـشین باشد به زیر فرش او هرکس که سَر سائید چون قنبر به بام عرش رفته، تا ابد بالانـشـین باشد هُوَ الاوَّل، هُوَ الآخر، به لشگر می‌زند حیدر به میدان رفته اول، وقت برگشت آخرین باشد کسی که به مصافش رفت، زنده برنمی‌گردد خصوصاً که علی سربند زردش بر جبین باشد نیازی نيست به جوشن که حرز حضرت زهرا علی بر بازویش بسته که در حصن‌ِ حصین باشد پیـمـبـر دست او را بُـرد بالا تا بفـهـماند فقط حیدر، فقط حیدر، امیرالمؤمنین باشد (علی را این و آن نون لنا خواندند و فهمیدند) نباشد گر علی، دیگر نه آن باشد نه این باشد عجیب این نیست که با مرده سلمان گفت‌وگو می‌کرد مرادی چون علی باید مریدش این‌چنین باشد |